NIE WSZYSTKO SIĘ ZGADZA... czy aby na pewno?

Na świecie jest marzeń wiele, Więc jednym też się podzielę, Chciałabym zawsze mieć czas dla wszystkich, Doceniać obecność ludzi mi bliskich, Wyrażać zawsze szczerze co czuję, Zmienić te chwile, których żałuję... Lecz najważniejszym z wielu tych życzeń, Jest życie bez potyczek, Być zawsze szczerą sama ze sobą, Nigdy nie będę inną osobą.   ©  

Nie chcę być skałą... twardą Nie chcę być ogniem...siłą Nie chcę być materią po której wszystko spływa... Chcę być Człowiekiem... Lecz co to znaczy??... W człowieczeństwie łatwiej się zgubić, niż odnaleźć... Muszę...."iść własną drogą" ? ...Którą?...                    ©

Gdyby świat był bezkształtną, bezszelestną materią, na której mieszkają pierwiastki nieistnienia. Gdyby starość wyprzedzała młodość, I spełniały się wszystkie ludzkie życzenia. Gdyby na świecie nie było cierpienia, niezrozumienia. Co by było gdyby na świecie nie było istnienia? Tylko szara, pusta ziemia, Bez ludzkiego przeznaczenia. Gdyby niemożliwe było możliwe, Uczucia i słowa bardziej prawdziwe. Ludzie myśleliby pozytywnie, Lub życie stałoby się negatywne.        ©

Nie podnoś kilograma nieba, Gdy nie taka jest twoja potrzeba. Nie podnoś też ani grama piekła, Dla tej rzeczy niezdrowej, która cię urzekła. Nie podnoś czyichś krzywd, Jeśli wiesz, że nie masz sił. Wtedy zaszkodzisz nie tylko sobie, A;e też drugiej osobie.                 ©

Szarpana zazdrością, niemymi słowami, Błędnymi czynami... Obleczona czasem ciemnymi kolorami, Które malują ludzie... Przedstawia się też jako szczęście, które przekazujemy sobie nawzajem, znanym tylko nam zwyczajem... Żyjemy w tym szczęściu, nieświadomi co niesie przyszłość...Po prostu...Ze sobą...razem...     ©

Na horyzoncie życia Czasem zdarza się niepewność, Znowu puste nasze plany, Rodzi się w nas obojętność. Jesteśmy za ścianą, Co jest za nią nie wiemy. Musimy ją zburzyć, Jeśli prawdę poznać chcemy. Kochać, to takie piękne słowo, Kochać, to mieć swe szczęście obok. Kocham, to jest piękne uczucie, dzielone z jedyną osobą, Co sprawia, że jest się najpiękniejszym sobą. Wykonujesz wiele prób, Może spróbuj jeszcze raz,  zaufać Tak lepiej zrób, Zanim błędnie powiesz PAS. Przez minutę pomyśl sam: "ile do stracenia mam?" Doszedłeś do wniosku już, Teraz w końcu z miejsca rusz. Słuchasz czasem kłamstw, Czas posłuchać siebie już Odłóż trochę ważnych spraw, Niech osiądzie na nich kurz. Tego co ważniejsze jest, Szukaj w życiu jeśli chcesz. Jednak, jeśli już to masz, Przerwij złą grę w której grasz.   ©

Gonitwa myśli, pisać wiele mogę, Tysiące pomysłów siedzi w mojej głowie.  Na stoliku kartka, a w ręku długopis.  Zapodaje mi świetny tej historii opis. Dzisiaj- to odwieczna część naszego życia, Tak bardzo ważna, i trudna do zdobycia. Nieważne są żadne rekordy do pobicia, W życiu chodzi o to, by wyjść z ukrycia. Wiem, że czasem jest Ci ciężko, Myślisz, że życie to piekło. Jednak, co było- to przeszłość, Która dała Ci nieźle w kość. Są problemy długotrwałe, Do Niebios pretensje, żale. Ty musisz się z nimi zmierzyć, By to życie godnie przeżyć. Nie poddawaj się bez walki, Nie musisz się na zapas martwić. Lepiej żyj tu i teraz, Choć pech przeszkadza nieraz. Popatrz, ile już zdobyłaś, Życie swoje obudziłaś, Wiele trudności przezwyciężyłaś, Bieg zdarzeń odmieniłaś. Wiele jest w życiu niedogodności, Dlatego miej w sercu mnóstwo radości, Nigdy ani kszty zazdrości, Gdy od problemów pragniesz wolności. Jeśli dzień masz niemiłościwy, Do życia podejdź z innej pe

Myślę, że jak nie odnajdujesz się w życiu, to musisz trochę pobyć obok niego...

W życiu istotne jest, aby umieć się zatrzymać. Jeśli nie będziemy mieć tej ważnej umiejętności, będziemy biec jeszcze szybciej, już bez naszej woli. ©

1. Siedzę, myślę, piszę,   Z niczym się nie liczę.   Słucham, pytam i odpowiadam,   Nie od rzeczy nigdy nie gadam. 2. Bo to trochę jednak nieładnie,    Litery, słowa trza układać zgrabnie.    A wersy trzeba dobrze rymować.    Do tej muzyki się dostosować.   3. Do niej mam także duży szacunek,      Bo to czasami jedyny ratunek.      Aby naprawić swój wizerunek,       I w duszy zrobić sumienia rachunek. 4. Wersów składanie idzie mi gładko,     I robię to naprawdę nierzadko.     RAp-Kap, Hip-hop, tak!     Czy ta Wena, to jakiś znak?? 5. Bawię się rymami dalej, zmodyfikowane wypuszczam wytrwale,   WENO, proszę, nigdy nie malej!      Chodzę po muzycznych korytarzach,        Widzę same uśmiech na twarzach. 6. Co jeszcze siedzi w moim umyśle, kto wie?     Może usłyszę jakąś podpowiedź?      Na razie wyrzucam z siebie rymy,      Niech płyną do wiecznej, Muzycznej krainy. 7. Cieszy się twarz, gdy muzyka,     Dłoni, palców, i uszu dotyka.     Taka jest właśnie moj

Życie jest jak puzzle; aby być szczęśliwym, w harmonii; musimy nauczyć się je układać. Możemy się tego uczyć, układając w pierwszej kolejności DUŻE PUZZLE- czyli układając sobie sprawy, które są łatwiejsze, prostsze dla nas. Takimi, które dotyczą nas samych. Zastanowić się: "O co mi właściwie chodzi? Co chcę osiągnąć? Co muszę zmienić? "Wtedy dopiero możemy zająć się PUZZLAMI MNIEJSZYMI- sprawami, które są trudniejsze. Takimi, którym musimy poświęcić jeszcze więcej uwagi. Postępując w taki sposób możemy czuć się bardziej spełnionym. Wtedy możemy być bardziej zgodni ze sobą, są mniejsze szanse, że przegapimy coś naprawdę ważnego w naszym życiu. Jeśli będziemy zajmować się najpierw trudniejszymi sprawami (takimi na które niekoniecznie z perspektywy innych mamy wpływ), te łatwiejsze ( MNIEJSZE PUZZLE) , staną się w końcu sprawami nie do rozwiązania...Cała nasza układanka życiowa zacznie się sypać...Dlatego warto zaczynać układać od (nawet z pozoru) błahych spraw.   ©

Na chodniku leży żul, Trunek żłopie:- Gul, gul, gul... Nikt mu ręki nie podaje, bo Woli ręką palić faje, Leży, milczy, się nie rusza, Ludzie myślą:"Martwa dusza, Kto pozwolił takiej mendzie, Panoszyć się w kółko wszędzie?" Płaszcz podarty; widać , stary, Na nochalu okulary; Zbite, duże prawe szkiełko, Już nie działa czytadełko! Mija wiele długich godzin, Aż tu jedna z wielu rodzin, Przy pijaku starym staje, Jednak ręki nie podaje. Budzi się nasz pijaczyna, Wstawać powoli zaczyna, Kaca ma on ogromnego, Ale nie kuma dlaczego. Idzie lekko chwiejnym krokiem, Łypiąc drętwo jednym okiem. W sklepie nabył tyko wodę, Co uważał za nagrodę Gdy ugasił swe pragnienie, Miał jeszcze jedno marzenie: Skończyć żywot swój jedyny Tak, jak skończyć go powinien. Więc gdy doszedł do swych zmysłów, Skończył życie dla Turystów, Postanowił się leczyć, Zrobić coś dla swoich dzieci. Kiedy był na dobrej drodze, Nogą ciągnął po swej nodze, Już miał klamką w swojej

Przebieram w słowach, Jestem gotowa. Dobieram je, Bardzo starannie, Aby znów Cię nie zranić. Zacznijmy wszystko od nowa, Pójdź ze mną, złap mnie za ręce. Niech świeża głowa Mądrzejszą dzisiaj będzie. Niech serce zechce kochać znów, Miłością dawną, głębszą. Zaufajmy sobie znów, I żyjmy pełnią szczęścia...      ©

Przed mym domem zielonym, Myślami przepełnionym, Siedzą kruki na gruszy, I grzebią w mojej duszy. Marzeniami, planami, Innymi po(ier)wiastkami, Wypełniona jest głowa, Niczym woda sodowa. Snuję, knuję, planuję, Nie wiem czy to się zdarzy, Ale kto to powiedział, Że nie wolno mi marzyć! Nie gwiazdorze, a tworzę. Nie wymyślam, a marzę. Niech bliźni nie będą krukami, A ludźmi z marzeniami!              ©

1. Kolejny dzień, wciąż pytam się, Czy to jest jeszcze miłość? Czy to co było między nami, Na zawsze się skończyło? Gdzie są te nasze piękne dni? Gdzie nasze wspaniałe sny? Dlaczego gramy w różne gry, I czy to jeszcze my? .... Niebieskołzawe słońce, ponad nami, Skryte w obłok czarnych chmur Krąży ciągle nad nami, nad głowami, Podpowiada szereg bzdur. Dlaczego nie można cofnąć czasu, jeszcze raz Obudzić miłości, która drzemie w każdym z nas? 2. Wychodzisz gdzieś, sam nie wiesz gdzie, Zostawiasz mnie z samotnością. A kiedy chcę zapytać cię; Co dalej z naszą miłością? Ty mi nie odpowiadasz nic, Niczym nie przejmując się. Przedłuża się, osłabia nić, Jest jeszcze bardziej źle. ....                      ©

Jak dobrze być dzieckiem, choć na chwilę być nim jak najdłużej, Przechodzić przez życie, latając na chmurze. Jak dobrze beztrosko patrzeć na życie, I czerpać z niego jak najobficiej. Zawsze jest czas, aby dorosnąć, Stać się odpowiedzialnym człowiekiem, Jednak nie staraj się tego naglić, Na pewno samo przyjdzie z wiekiem. Kiedy masz problem, chwile zwątpienia, Wali się na głowę cały twój świat. Zawsze możesz coś zmienić, Po pierwsze cofnij się do swych dziecięcych lat.                           ©

Czasami w naszym życiu nadchodzą naprawdę ciężkie momenty. Gdy coś lekceważymy, a potem nie umiemy unieść konsekwencji, poradzić sobie z nimi. W pewnym momencie po prostu rezygnujemy, poddajemy się...Czy to błąd? TAK! Życie to ciągła nauka, i do końca będzie nas doświadczać. Nie ważne czy będzie więcej dobrego, czy złego- życie daje okazję, by sprawdzić KIM NAPRAWDĘ JEST ISTOTA ZWANA: CZŁOWIEK... + W życiu każdego człowieka musi nadejść TEN moment, Nie mów: " Już jest za późno" i kości zostały rzucone! Przez słabości, przez błędy, nie zatracaj swej wiary, NIe miej lęku przed życiem, nie rób z siebie ofiary! Kiedyś było ci łatwiej, może było inaczej, Dużo bardziej beztrosko, O.K dosyć tych majaczeń! Dzisiaj bardziej dorosły człowiek staje przed lustrem, I nie ma w jego oczach tego strachu przed jutrem! 1. Patrz masz przed sobą kolejny dzień, Czy chcesz by łatwiej odmienił się? Ta ciągła rutyna to grzech, Nie pozwól, by ogarnął cię! To człowiek decyduje, "co

 Z rozdziału "Przemyślenia własne"... " Niektórzy......są jak ściany w domu; są wszędzie, wszystko "obserwują", wszystko " słyszą", jednakże nie odpowiadają, nie okazują sobie wzajemnie uczuć. Tak jak dom-podtrzymują ściany, tak niektórzy żyją ze sobą razem, ale jednak z jakiegoś " przymusu", każdy przyzwyczaił się do takiego stanu rzeczy. Zamykają się w swoich oddzielnych światach. Stają się egoistyczni. Patrzą, ale nie widzą, słyszą, ale nie słuchają. Żyją ze swoim własnym "JA", nie chcąc się zmienić. Budują tylko "Ścianę", która oddala ich od właściwych wyborów i ludzi, którzy już pokonali swoją własną "Ścianę".   BURZMY ŚCIANY<OGRANICZENIA;   ZŁE, NIEPOTRZEBNE NAWYKI>        ©

W grobie, gdzie Cię złożono, Od rana wielkie dziwy. Ciężki głaz odsunięty, w środku pusto, Mówią:"Cud prawdziwy!!". I stał się Cud, w tym świętym miejscu, Gdzie Zmartwychwstania nadszedł czas. Ojciec, Pan, zesłał Cię do nieba, A Ty zostałeś na zawsze w nas...              ©

Jezu, Twój Naród płacze po Tobie , Twe ziemskie ciało spoczywa w grobie. W szaty owinąwszy, tam Cię bliscy złożyli, Grób wielkim, kamiennym głazem zakryli.                    ©

Smucę się dzisiaj, Jezu Mój Drogi, Bo upadają kłody pod me nogi, Jak Ty padałeś pod ciężarem Krzyża, Czując, że nowy początek się zbliża. Nie sprzeciwiałeś się, gdy Cię bili, Na oczach bliskich z Ciebie szydzili. Pozwól mi poczuć swe jasne oblicze, Otul miłością, na to wciąż liczę.            ©

Życie, to rzeczywistość, Życie, to dobry sprawdzian. Życie, to dar od Boga, Nawet, jeśli czasem "powinie ci się noga". Czasem wesołe, czasem nijakie, Smutne, niesprawiedliwe. Zawsze pamiętaj jednak, Że może być też żartobliwe. Bo nic nie kończy się szczęśliwie, Kiedy błądzą twe myśli. Nie możesz żyć, Nie możesz teraz być. Lepszego życia wyśnić.                              ©