Czasami tak jest...

 Z rozdziału "Przemyślenia własne"...

" Niektórzy......są jak ściany w domu; są wszędzie, wszystko "obserwują", wszystko " słyszą", jednakże nie odpowiadają, nie okazują sobie wzajemnie uczuć. Tak jak dom-podtrzymują ściany, tak niektórzy żyją ze sobą razem, ale jednak z jakiegoś " przymusu", każdy przyzwyczaił się do takiego stanu rzeczy. Zamykają się w swoich oddzielnych światach. Stają się egoistyczni. Patrzą, ale nie widzą, słyszą, ale nie słuchają. Żyją ze swoim własnym "JA", nie chcąc się zmienić. Budują tylko "Ścianę", która oddala ich od właściwych wyborów i ludzi, którzy już pokonali swoją własną "Ścianę".
  BURZMY ŚCIANY<OGRANICZENIA;   ZŁE, NIEPOTRZEBNE NAWYKI>       ©

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wiadomość

Zanim ktoś zrobi mi wodę z mózgu, Zanim podejmie za mnie tę decyzję, I spali na stosie... o losie... Czy wolno mi decydować, Czego mam dzisiaj żałować? Mam dla Ciebie nową wiadomość, Słowo klucz: Świadomość. ©
Czytaj więcej

Człowiek i czas stanęli przed sądem...

-Jeszcze tylko piękne zakończenie, i powieść napisana!- ucieszył się bardzo. Z tej radości nawet przez cały dzień był miły dla wszystkich, nawet dla znienawidzonej sąsiadki i jej " głupiego kundla". Poszedł do sklepu, kupił sobie kolejną butelkę wina. Był samotny, więc za każdym razem, gdy sięgał po kieliszek, przeklinał swoją dolę, wypominał sobie błędy, i obwiniał za nie innych. W czasie pisania jednej książki, opróżnił 12 butelek...był ciągle sfrustrowany. Nagle, gdy sprzedaż przyniosła bardzo owocne plony. 2 tyg.  po euforycznym uniesieniu, Człowiek trafił do szpitala. Zemdlał na ulicy. Po kilku dniach wybudził się ze śpiączki:    -Gdzie ja jestem? Co się ze mną dzieje?    -Jest pan w szpitalu, i miał pan ostrą niewydolność nerek, zator w żyłach. Również w pana krwi wykryliśmy dużą dawkę alkoholu...czy od dawna ma pan problem z alkoholem?    -Boże, ja??? Alkohol? Nie! Nie piję!    - Myślę, że powinien pan zgłosić się...    - Co to za insynuacje?? Jest pan bezczeln
Czytaj więcej

Za-tru-ty owo-c

Proszę, daj mi odtrutkę na życie, Bo zabiera mi radość i spokój A gdy pałam niebiańskim zachwytem, Przyprowadza za rękę Niepokój. Proszę, daj mi odtrutkę na szczęście, Które chodzi własnymi drogami. I próbuje odnaleźć mi miejsce, Poza moimi marzeniami. Proszę, pozwól mi nie brać więcej Niż potrzebuję Pozwól poczuć jeszcze goręcej To czego nie umiem, To czego nie czuję. Proszę, pozwól mi nie być dzisiejszym człowiekiem, Bo wstyd mi. często za ten gatunek. Coraz ciężej wlecze się wiara, Która przychodzi tu na ratunek. Proszę, nie zapomnij o mnie, Gdy będziesz poza zasięgiem. Ja myślę o Tobie, i wiem... Rozpoznasz mnie jednym dźwiękiem... ©
Czytaj więcej